
Evra – plastry antykoncepcyjne wady i zalety
Zaraz po urodzeniu każdy noworodek oceniamy jest za pomocą skali Apgar. Sprawdza się jego czynności życiowe w pięciu najważniejszych parametrach. Do czego służy skala Apgar i jak przyznaje się w niej punkty?
Służy ona do badania czynności życiowych dziecka tuż po porodzie. Noworodek otrzymuje wówcza punkty w skali od 0 do 10. Lekarze stosują tę skalę, aby określić, czy dziecko potrzebuje pomocy medycznej, czy też można bezpiecznie pozostawić go przy mamie. Skalę tę wprowadziła w 1963 roku Virginia Apgar, amerykańska lekarka. Do dziś stosuje się ją w wielu krajach na świecie.
Lekarz po przecięciu pępowiny bada niemowlę pod kątem pięciu aspektów zdrowotnych. Za każdy przyznajeod 0 do 2 punktów. Badanie wykonuje się czterokrotnie- w pierwszej, trzeciej, piątej i dziesiątej minucie życia. Pod uwagę bierze się: kolor skóry, tętno, reakcja na bodźce, napięcie mięśniowe i oddychanie.
Sumę punktów interpretuje się w następujący sposób:
8-10 punktów – dobry stan
4-7 punktów – średni stan
3-0 punktów –wymagana jest natychmiastowa pomoc lekarska
Każde dziecko, którego stan jest średni bądź zły wymaga szczególnej obserwacji i opieki. Może się to oczywiście poprawić z minuty na minutę- to właśnie dlatego badanie powtarzane jest tyle razy.
Gdy dziecko przychodzi na świat, odczuwa pewnego rodzaju szok. Diametralnie zmienia się jego środowisko. Dlatego też pierwszy krzyk dziecka jest tak oczekiwanym zjawiskiem i to właśnie za niego przyznaje się pierwszy punkt. Po kilku minutach, maluch powinien unormować swój oddech. Jeżeli jednak tak się nie stanie, lekarze podają mu tlen.
Kiedy serce bije rzadziej niż 60 uderzeń na minutę, konieczne jest przeprowadzenie akcji reanimacyjnej
Dzieci rodzone naturalnie są zwykle bledsze niż te, które na świat przychodzą przez cesarskie cięcie. Dzieje się tak, ponieważ w pierwszym przypadku niemowlęta są dużo bardziej porodem zmęczone.
Zdrowy noworodek zwykle jest ruchliwy. Świadczy to o dobrym napięciu mięśni. Jeśli jego ciało jest wiotkie i nie stawia oporu przy próbie prostowania, może to świadczyć o niedotlenieniu lub zaburzeniach neurologicznych.
Test przeprowadza się przez wsadzenie cewnika do nosa dziecka. Jeśli kicha ono lub kaszle oznacza to, że jego układ nerwowy jest dobrze rozwinięty.
Wynika badania odnotowywany jest w książeczce zdrowia dziecka. Widnieją tam również informacje o jego wadze urodzeniowej i długości ciała.